Dzielnica „Rybnik- Północ” została wyznaczona administracyjnie niespełna 30 lat temu. Tworzą ją dwa zróżnicowane obszary rozdzielone ulicą Gliwicką: po jej zachodniej stronie znajduje się Wawok, a po wschodniej tzw. „Północ”. Tereny te zostały zaludnione późno, bo dopiero na przełomie XIX i XX wieku. Wcześniej rozpościerały się tam tylko pola, poprzecinane najstarszymi, rybnickimi drogami: Gliwicką, Mikołowską i Rudzką.
Nazwa „Wawok” pochodzi od nazwiska, ale pytaniem pozostaje czyjego? Prawdopodobnie zamożnego młynarza Wawoka, który miał swój młyn nad rzeką Nacyną. Nie możemy jednak wykluczyć, że nazwa ta jest nieco zmienioną formą nazwiska „Wawrok”, a takie nosił znany w tamtych okolicach kłusownik, jak również popularna w Rybniku położna.
Na Wawoku osadnictwo rozwijało się w dwóch kierunkach: wzdłuż ulicy Rudzkiej oraz dzisiejszej ulicy Janiego, dawnej Groborza. W okresie międzywojennym, jak i po wojnie Wawok nie cieszył się dobrą opinią. Przyczyniło się do tego zlokalizowanie na tym terenie budynków przeznaczonych na mieszkania socjalne. Współczesny Wawok nie przypomina tego sprzed trzydziestu lat: wybudowano nowe domy, przybyło terenów zielonych.
Część dzielnicy nazywana „Północą”, obejmuje domki jednorodzinne oraz bloki przy ulicach Wyzwolenia i Gliwickiej. Pierwsze domy w tych okolicach powstały w latach 30. Budowali je zamożni Rybniczanie, których sprowadziła atrakcyjna lokalizacja terenu: w pobliżu centrum miasta, a jednocześnie z dala od jego zgiełku. Kolejny etap zabudowy „Północy” przypada na lata 70 i 80, powstały wtedy m. in. domki szeregowe przy ul. Żużlowej.